درخواست کراس مچ و مصرف خون در بیمارستان های آموزشی شهر تبریز

چکیده سابقه و هدف مصرف و تقاضای خون در بیمارستان های زمان حاضر با توجه به مدیریت خون بیمار دچار چالش اساسی شده است. به منظور تخمین میزان مصرف خون، داده های میزان تقاضا و مصرف به ازای هر بخش حائز اهمیت است. در این تحقیق وضعیت درخواست کراس مچ و مصرف خون در بخش های مختلف بزرگترین بیمارستان های شمال غرب کشور ایران(شماره 1 و 2)، مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش ها در این مطالعه گذشته نگر توصیفی، اطلاعات واحدهای خونی کراس مچ شده و مصرفی دو بیمارستان از استان آذربایجان شرقی جمع آوری شدند و نسبت واحدهای خونی کراس مچ شده به تزریق شده(c⁄t) محاسبه شدند. یافته ها توسط آزمون های آمار توصیفی و 18 spss تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها از 36210 واحد خونی کراس مچ شده، 19329 واحد تزریق شدند و از کل واحدهای کراس مچ شده، حدوداً 4/53% آن ها مصرف شدند. در کل نسبت کراس مچ به تزریق خون 9/1 بود. بیشترین c⁄t مربوط به بخش فک و صورت (4/10) و کمترین c⁄t مربوط به بخش icu (3/1) بود. نتیجه گیری نسبت c⁄t، میزان درخواست و مصرف خون در مقایسه با جدول های msbos موجود در دنیا بالاتر است؛ و به نظر می رسد که باید وارد فاز مداخله به منظور کاهش مصرف و استفاده از روش های مدیریت خون جهت کاهش مصرف خون شویم.